Bir insanın kendi aklıyla yetmişüç tane altından bir tane hakikisini bulması ne mümkündür? Hepsi birbirine benziyor. Ancak bilen birisinin göstermesi ile bilinir. Peki O nereden biliyor? Ona da hocası göstermiş.
Bu dinin aslı, iki şeydir. Birincisi; Allahü tealanın bütün emir ve yasaklarına peki demektir. İkincisi; iyi veya kötü, Onun bütün kullarına iyilik etmektir. Mü’minden zarar gelmez.
Papağan gibi olmak, başarılı olmaktır. Papağan gibi olan, nakl etmeye çalışır, aklından söylemez, kendine aid bir şey ilave etmez. Kendinden söyleyenlerden zarar gelir, yanılırlar. Nakl edenlerden, kendinden ilave etmeyenlerden bir zarar gelmez. Zemzeme başka bir şey karıştırmak uygun olmaz. Tam İlmihal Seadet-i Ebediyye onun için çok kıymetlidir. Yazan mübarek zât; “Bana ait bir kelime yok. Büyükler ne buyurdularsa, onu tercüme ettim, tasnif ettim, oraya koydum” buyuruyorlar. O halde, bu kitaba itiraz etmek; hazırlayan zâta değil, nakledilen, kaynak gösterilen büyükleredir ki, çok tehlikelidir.