Abdülkadir-i Geylani “kuddise sirruh” hazretleri Gunyet-üt Talibin kitabında buyuruyor ki; İnsanlara bir şey söylemek, Allah’ın dininden bahsetmek kolay değildir.
Hazret-i Osman-ı zinnureyn “radıyallahü anh”, Aşere-i mübeşşereden, Resulullah efendimizin damadı, kabristandan geçerken hüngür hüngür ağlamış ve mübarek gözyaşları sakalından akmış. Demiş ki; “bu kabir insana ibret olarak yeter”. Bu kara toprağın altında, daracık yerde, kıyamete kadar nasıl beklenir… İbret olarak bu yetmez mi… Hipotez değil, bir faraziye değil, mutlak olan bir şey var; o da ölümdür. Kimse bundan kurtulamaz, mutlaka herkes ölecek….Ne garibdir ki insanlar, mutlak olanı unutmuş, muallak olanın peşinde koşuyor..