Mü’mine hizmet ibadettir, üzmek ise felakettir. Herkesin yaptığı işten, ne olduğu, kim olduğu ve tarafı belli olur. Karınca, İbrahim aleyhisselamın ateşini söndürmek için su taşırken yılan ise ateşin artması için üflüyordu. İkisi de hayvandır fakat ayrı yapıdadır… ikisi de farklı,.. tarafını belli ediyor.
Kim Allah içinse Allah da onun içindir. Allahü tealanın rızasını düşünerek hareket edenleri, insanlar ne der diyerek Allahü tealanın rızasından vazgeçmeyenleri, insanların kızacakları işlerde Allahü tealanın rızasına uyanları Allahü teala himayesine alır. İnsanların rızasını gözetip, Rabbimizin rızasına uymayanların, Allahü tealanın gadab edeceği işlerde insanların rızasına uyanların işini insanlara bırakır. Büyüklerden istifade etmenin iki şartı vardır; biri edep, diğeri teslimiyetdir. Teslimiyet öyle olmalıdır ki, ölünün ölü yıkayıcıya teslim olduğu gibi olmalıdır. Ölü, yıkayıcıya itiraz etmez, kalkıp yürümez, kızmaz, konuşmaz,… Yıkayıcı ne isterse ölü onu yapar. Ölü kefenle kalkıp yürüse, en yakınımız bile olsa korkulur. Demek ki fazla hareket etmemek, fazla konuşmamak, kızmamak lazımdır. Seadete kavuşabilmek için, büyüklerimizin ahlâkı ile ahlâklanmamız lazımdır.
