Dönen ne varsa, hep Allah der kardeşim. Şu kâinatda Allahü teâlâyı zikretmiyen tek nesne yokdur.
Buyurdular ki.…
Dönen her şey ‘Allah’ der kardeşim. Çünki Allah kelimesinin sonu “h” dir. Başındaki eliflâm, bu “h” harfini çıkartmak içindir. Allahü teâlânın simgesi “h” harfidir. Nefes alırken “h” harfi çıkıyor, verirken yine öyle. Hayvan, bağırırken zikrediyor. Yapraklar sallanırken zikrediyor, su akarken zikrediyor. Çünki her hareketde “h” harfi çıkar.
Elini sallasan “h” harfi çıkar. Yâni devâmlı sûretde kâinâtda hep “h” harfi var. Velhâsıl kâinatda Onu zikretmiyen tek nesne yok. Dostu da düşmanı da, canlı cansız herşey, elektronlar, çekirdek etrâfında dönerken “h” harfi çıkıyor. Her dönen şey “h” der, yâni “Allah” der.
Hüseyin Hilmi Işık
Rahmetullahi teâlâ aleyh
***
SOHBET
DÜNYA VE ÂHIRET SAADETİ
Türkiye Takvimi-20 Mayıs 2016
Dünyada insanların, sıhhatli, sağlam ve rahat, neşeli yaşamalarına ve âhırette sonsuz saâdete kavuşmalarına sebep olan faydalı şeylere nimet denir. Allahü teâlâ, çok merhametli olduğu için, kullarına lâzım olan bütün nimetleri yarattı. Bunlardan nasıl istifade edileceğini, nasıl kullanacağımızı, Peygamberleri ile gönderdiği kitaplarında bildirdi. Bu bilgilere din denir. Müslüman olsun, kâfir olsun, herhangi bir insan, bu kitaplara uygun yaşarsa, dünyada rahat ve huzur içinde olur.
Dünyada ve âhırette saâdete kavuşmak, rahat ve neşeli yaşamak için Müslüman olmak lâzımdır. Îmânı olan ve dine uyan, yani haramlardan sakınıp ve ibâdetlerini yapan kimseye, Müslüman denir. Îman, belli 6 şeye ve bütün emir ve yasakların hepsine inanmak demektir. Allahü teâlâ hakîkî Müslümandan râzı olur. Onu sever. Hakîkî Müslüman olmak için, Ehl-i sünnet âlimlerinin bildirdikleri gibi îman etmek ve ibâdetlerini doğru ve ihlâs ile yapmak lâzımdır…
Tam İlmihâl – Seâdet-i Ebediyye: 1031
***
HİKÂYE
CÂİZ DE NE DEMEK
Türkiye Takvimi-23 Mayıs 2016
Zamanında bir kız sevmiştim. Hâlâ da seviyorum. Adı Gülçiçek. Çok güzel biriydi. Dinine düşkündü, bütün derdi, îmanını kurtarmaktı. Karşı apatmanda oturuyordu ve balkonları, bizim camın en köşesinden az da olsa görünüyordu. Her akşam, gölge gelince kitap okurdu.
Ben de bir köşeye gizlenerek zevkle izlerdim. Çok ve güzel kelimelerini sadece Gülçiçek için yan yana kullanabilirdim.
Birgün, cesaretimi toplayıp karşısına çıktım. Bakkaldan eve dönüyordu. Elinde poşetler…
Centilmenlik yapıp alayım dedim, izin vermedi. Dedim ki:
– Sizinle konuşmak istiyorum. Sadece bir kaç dakika lütfen.
Yüzüme bakmıyordu bile…
Yazıların tamamını okumak için lütfen tıklayınız efendim…